Lepnica bezłodygowa

Silene acaulis

Opis

Należy do rodziny Caryophyllacea – goździkowate.

Pospolicie zwana kwitnącym mchem. Tworzy regularne kępki – poduszeczki (do 30 cm średnicy)o lekko wzniesionej środkowej partii. Każda kępka ma jeden korzeń palowy, który w naturze może sięgać 130 cm. Taki system korzeniowy pozwala roślinie funkcjonować w tych bardzo niesprzyjających warunkach. Liście drobne, skórzaste, 1-nerwowe o zaostrzonych końcach. Dolne liście w poduszce obumierają.

Kwiaty maleńkie (wielkości główki zapałki) pięciopłatkowe rozkwitają tuż nad liśćmi. Istnieje spore zamieszanie w klasyfikacji i na nasz użytek przyjmijmy że mamy 2 podgatunki

Silene acaulis subsp. norica – występuje na granicie więc będzie wymagała podłoża kwaśnego.

Silene acaulis subsp. pannonica – występuje na wapieniu więc będzie wymagała podłoża co najmniej obojętnego.

Występowanie

U nas tylko wysokie partie Tatr (powyżej 1000 metrów nad poziom morza).Oprócz tego górskie rejony północnej Europy, góry północnej części Ameryki, także na Alasce.

Wysokość

Środkowa partia kępki to do 10 cm nad poziom podłoża, natomiast obrzeża poduszki to maksimum 1,5 cm ponad poziom gruntu.

Termin kwitnienia

VI – VIII

Kolor kwiatu

Od jasno do ciemno różowego. Istnieje także biała forma.

Stanowisko

Słoneczne lub półcieniste. Z uwagi na to że to roślina wysokogórska zatem lubi chłód mimo słońca. Kompromisem którym się zadowoli będzie u nas wystawa wschodnia.

Wymagania

Rośnie zarówno na wapieniu, jak i na podłożu granitowym. Gleba o niewielkiej ilości części organicznych, bardzo przepuszczalna. Ponieważ rośnie na sporej wysokościach lub blisko koła podbiegunowego nie przepada za wysokimi temperaturami, ale lubi światło. Na nizinach takim roślinom trudno stworzyć odpowiednie warunki(zawsze będzie za dobrze) najczęściej uprawia się albo w alpinariach albo w pojemnikach gdzie nad wszystkim mamy kontrolę. Ziemię z ogrodu mieszamy dodatkowo z dużą ilością żwiru. Latem ziemię podlewamy solidnie i czekamy aż przeschnie. Nie zasilamy.

Mrozoodporność

Całkowita

Rozmnażanie

Z uwagi na palowy system korzeniowy nie da się rozmnażać przez podział.

Najczęściej rozmnażana jest przez wysiew nasion. Nasionko na zdjęciu jest ponad trzydziestokrotnie powiększone. Zatem naturalna wielkość to maksimum 1 mm.

Uwagi

W znanych mi uprawach kwitnienie rośliny uprawianej  nie dorównuje jakości kwitnienia roślin w naturze. Jeśli ktoś chce zobaczyć jak potrafi kwitnąć w warunkach naturalny proszę kliknąć ten link http://svalbardflora.net/index.php?id=316

Kępa rośliny to swoisty kompas. Pierwsze kwiaty pokazują się po południowej stronie poduszki później dopiero po jej północnej stronie.

Gotowana lepnica jest jadalna. Była spożywana jako warzywo w Islandii, w Arktyce.