Brimeura amethystina
|
Opis |
Rodzina: Hyacinthaceae-hiacyntowate Synonim:Hyacinthus amethystinus |
|
Występowanie |
Łąki górskie w Pirenejach |
|
Wysokość |
Około15 cm. |
|
Termin kwitnienia |
V – początek VI. |
|
Kolor kwiatu |
Niebieski z białym lub biały. |
|
Stanowisko |
Pełne słońce lub mniej polecany półcień. |
|
Wymagania |
Wymaga konsekwentnie wilgotnej gleby; nie pozwalaj jej przesychać. pH neutralne lub lekko zasadowe. Gleba przepuszczalna lecz żyzna. Latem dobrze jest trzymać je na sucho. |
|
Mrozoodporność |
Strefa 6a czyli wystarczająca. |
|
Rozmnażanie |
Cebulki powinny zostać posadzone jesienią na głębokość 7 do 15cm (płytsze sadzenie na ciężkich glebach; głębsze na lżejszych glebach). Jeżeli chcemy wyhodować Brimeura z nasion wtedy, powinni zostać wysiane pod koniec stycznia do doniczek. Lekko przykrywamy ziemią i trzymamy w temp. około 17 stopni Celsjusza. Kiełkowanie może nastąpić dopiero po 2 miesiącach dlatego nie należy się zniechęcać. Siewek nie musimy pikować bo z reguły wschody są dość słabe i mają wystarczająco dużo miejsca do wzrostu. Można od czasu do czasu zasilić bardzo, bardzo rozcieńczonym florowitem. Do zaschnięcia liści hodujemy w pojemniku. Jesienią można ten drobiazg wysiać na rozsadniku. Proponuję jednak wysiać go do większej doniczki ze świeżą ziemią i zadołować w gruncie. Cebulki zdolne do zakwitnięcia otrzymamy po 3 latach i to nie wszystkie. |
|
Choroby |
|
|
Uwagi |
Forma o białych kwiatach wykazuje się większą plennością od formy niebieskiej. Łatwiej toleruje półcień. Na cięższych glebach z uwagi na mniejszą możliwość zapewnienia suchości latem lepiej cebule wykopywać po zaschnięciu liści i ponownie sadzić jesienią. |
Skomentuj