Meconopsis betonicifolia | Kwiaty ogrodowe

Mekonops bukwicolistny

1 Maj, 2011 — zojalitwin

©Meconopsis betonicifolia (syn. M. baileyi)

Opis

Rodzina: Papaveraceae – makowate

W ogrodach europejskich pojawił się w latach 30-tych XX wieku. Jest to krótkowieczna bylina o rdzawo owłosionych pędach. Liście odziomkowe wydłużone, owłosione, mają sercowate nasady i tworzą rozetę, dorastają do 30 cm długości i 5–7,5 cm szerokości. Liście łodygowe są nieco mniejsze. Kwiaty, osadzone na końcach rozgałęzionej łodygi mają średnicę do 10 cm i są bardzo okazałe. Torebki nasienne są eliptyczne i szorstkie.

Tak na marginesie – naukowcy przymierzają się do rozgraniczenia na osobne gatunki M. betonicifolia i M. baileyi. Według nich jest za dużo różnic między roślinami pochodzącymi z Chin i roślinami pochodzącymi z Tybetu. By całkowicie zagmatwać pokazują jeszcze mieszańce między tymi(przyszłymi) gatunkami. Nie zamierzam na razie niczego wyjaśniać napisałam o tym z uwagi na dające się zauważyć różnice zarówno w wyglądzie liści jak i kwiatów. Przy czym proszę nie mylić gatunków w hybrydami stworzonymi przez człowieka. Część z tych hybryd jest bezpłodna.

Występowanie

Pochodzi z Tybetu, a ten jak wiemy leży na wysokogórskich równinach Himalajów.

Wysokość

Około 70-100 cm.

Termin kwitnienia

Kwitnie w czerwcu – lipcu.

Kolor kwiatu

Lazurowoniebieskie z żółtymi pręcikami, odmiana ‚Alba’ ma białe kwiaty, a ‚Hensol Violet’ kwiaty zbliżone do fioletowego.

Stanowisko

Ponieważ jest to roślina wysokogórska, która rośnie w ziemi przez zimę zamarzniętej na kość przez cały czas, a latem prawie stale nawadnianej topniejącym śniegiem górskich lodowców. Z tego względu jej uprawa w dolinach – o zimach na zmianę zimnych i mroźnych, a za chwilę o roztapiającym się śniegu i rozmarzającej ziemi, która robi się grząska – jest bardzo trudna. W górach rośnie na otwartych terenach w naszych warunkach by choć trochę mieć chłodu musi być sadzona na zacienionych stanowiskach o dużej wilgotności powietrza (pożądane jest zraszanie roślin podczas wegetacji).

Wymagania

Z uwagi na to co już wcześniej napisałam utrzymanie jej jako byliny to duże wyzwanie. Dlatego tylko w sprzyjających warunkach rośliny kwitną co roku, szczególnie ładnie w niezbyt upalne i wilgotne lata. Jeśli lato jest typowe dla naszej strefy czyli dość suche to roślina staje się monokarpiczna, co oznacza, że zamiera po dojrzeniu nasion. Dlatego należy mieć zawsze pod ręką sadzonki by zastąpić te które wypadły. Wymaga kwaśnego( mekonops reaguje na odczyn podłoża podobnie jak hortensja i naprawdę niebieski jest tylko na kwaśnym podłożu, im mniej jest kwaśne tym większy udział fioletu), próchniczno-torfowego, latem dość wilgotnego podłoża. Z tego powodu dobrze jest wymieszać ziemię w ogrodzie z dużą ilością kwaśnego torfu i dawką nawozu do azalii. W trakcie sezonu należy jeszcze raz nawieźć w okresie kwitnienia lecz nawozem o zwiększonej ilości potasu(np. takim jaki stosuje się podczas jesiennego nawożenia czyli o mocno zmniejszonej ilości azotu) by mieć gwarancję dobrego wykształcenia nasion. Przez całe lato chcąc mieć więcej szansy na utrzymanie rośliny jako byliny niezbędne będzie podlewanie. Jednak unikać sadzenia w zagłębieniach, gdyż jest wrażliwa na zamakanie zimą. W razie bezśnieżnej zimy wskazane zasypanie igliwiem lub suchym torfem.

By zwiększyć szansę na utrzymanie rośliny jako byliny, na nasiona przeznaczyć 2-3 rośliny resztę ogłowić zaraz po kwitnieniu. Ponieważ wiąże dużo nasion jest to dla rośliny ogromny wysiłek i często może by i wytrzymała nasze warunki, ale jest tak osłabiona, że zimą wypadnie.

Mrozoodporność

Zimuje bez problemów pod warunkiem zabezpieczenia przed nadmierną ilością wody w zimie. Zbyt mokre podłoże sprawi, że nie tyle wymarznie ile wygnije.

Rozmnażanie

Rozmnażamy z nasion, które powinny być wysiewane po stratyfikacji, wiosną pod osłonami. Można też wysiać nasiona jesienią i zadołować w gruncie- to nic, że przemarzną. Można na przełomie stycznia i lutego wysiać na dobrej jakości, dość gruby i równomiernie wilgotny ręcznik kuchenny. Po rozłożeniu nasion i wciśnięciu ich w ręcznik(można nałożyć na wierzch drugi płat). Całość włożyć do torby foliowej i ją zamknąć. Worek z nasionami włożyć na górną półkę do lodówki na co najmniej 4 – 6 tygodni. Temperatura w lodówce od 0 stopni do +4 stopni i nie powinna być wyższa. Po wyjęciu ich z lodówki kładziemy wilgotny ręcznik do góry nogami na przygotowane wilgotne podłoże(starajmy się by pojemnik był raczej szerszy i płaski bo nasiona będą w nim tylko do wykształcenia się pierwszych 2 liści właściwych, a liścienie mają dość spore i powinny mieć gdzie je rozłożyć). Po zdjęciu ręcznika płaskim przedmiotem dociskamy nasiona do ziemi lecz ich nie przykrywamy. Nasiona kiełkują w świetle(nie na słońcu – cały czas trzymamy rośliny w miejscu widnym lecz z dala od słońca), a siewki wymagają stałego i równomiernie wilgotnego podłoża. W temperaturze około 15 ⁰C czas kiełkowania może wynosić od 1 do 3 miesięcy. Pikujemy gdy rośliny wykształcą co najmniej dwa liście właściwe. Także po przepikowaniu nie należy pozwolić przeschnąć podłożu. Cały czas od wysiewów starajmy się utrzymać wilgotne podłoże jednak jak najmniej podlewać, bo w tych temperaturach po skiełkowaniu nasion lecz przed wschodami kiełki mogą być atakowane przez choroby grzybowe. Zakładając worek foliowy załóżmy dość duży by było wystarczająco dużo powietrza, a i tak codziennie na chwilę go otworzyć. Do siewu nasion używamy podłoża wolnego od wapnia. Może to być kwaśny torf zmieszany pół na pół z perlitem lub ziemia wrzosowa również wymieszana z perlitem bądź drobnym żwirem. Ponieważ jest to dość żarłoczny typ rośliny można w miesiąc po pikowaniu zasilić siewki nawozem o zrównoważonym składzie lecz połową dawki. Siewki trzymać w miejscu widnym lecz nie narażonym na bezpośrednie słońce. Rozstawę jaką powinniśmy zachować sadząc siewki to 35-50 cm. W pierwszym roku lepiej jest usunąć wszystkie pąki, nie czekać aż rozkwitną, i dopuścić do kwitnienia dopiero w roku następnym. Jest to uwaga dla tych którym roślina będzie chciała kwitnąć w pierwszym roku, bo proszę się nie zdziwić jak to nie nastąpi. Mekonops może się zachować jak roślina dwuletnia. Jeśli roślina dobrze zimuje możliwy jest również podział roślin.