Pigwowiec japoński

Chaenomeles japonica

Opis

Rodzina: Rosaceae – różowate.

Bardzo często pod tą nazwą w sprzedaży mamy zupełnie inny gatunek, a mianowicie C. speciosa lub w ogóle mieszaniec, któremu nadano nazwę Ch. x superba. To zamieszanie powoduje, że w jednym ogródku mamy krzew wielkości 1 m, a w drugim 2,5 metra.

Kolczasty krzew wytwarzający rozłogi przez co o dość ekspansywnej naturze. W dobrych warunkach rośnie szybko. Liście, drobne, skórzaste, odwrotnie jajowate lub łopatkowate, długości do 5 cm, ostro piłkowane z dużymi przylistkami. Kwiaty bardzo liczne 5-działkowe i 5-płatkowe średnicy około 3 cm zebrane w pęczki. Kwitnie na całej długości łodygi. Owoce pachnące, po dojrzeniu koloru jasnożółtego, czasami czerwono nakrapiane. Dojrzewają w październiku. Są bardzo twarde i mają smak kwaskowaty. W stanie surowym nie nadają się do spożycia. Świetnie nadają się natomiast na wszelkiego rodzaju przetwory.

Często tworzy mieszańca z pigwowcem chińskim. Mieszaniec ten nazywany jest pigwowcem pośrednim (Ch. X superba).

Występowanie

Pochodzi z Chin i Japonii.

Wysokość

Do 2 metrów.

Termin kwitnienia

Koniec kwietnia, maj.

Kolor kwiatu

Od pomarańczowego, poprzez różowy do czerwonego.

Stanowisko

Najlepiej słoneczne.

Wymagania

Ma bardzo skromne wymagania i urośnie praktycznie na każdej ogrodowej glebie. Niemniej najlepsze efekty uzyskamy na glebach piaszczysto-gliniastych, przepuszczalnych i łatwo się nagrzewających. Odczyn gleby najlepiej obojętny w kierunku zasadowego. Dobrze sobie radzi z letnimi suszami. Po kwitnieniu należy krzew pozbawić odrostów. Jest to dość łatwe bo rozłogi znajdują sie dość płytko pod ziemią. Niemniej w wielu miejscach potrzebny będzie szpadel szczególnie jak zaniedbamy zabieg i rozłogi dobrze się ukorzenią. Likwidowanie pojawiających się rozłogów kosiarką skutkuje zagęszczaniem się rozłogów przez co późniejsza ich likwidacja będzie naprawdę problemem.

Mrozoodporność

Krzew jest praktycznie mrozoodporny na terenie całego kraju. Jednak we wschodnich rejonach należy go sadzić w miejscach osłoniętych by mroźne i wysuszające wiatry nie uszkodziły części pędów.

Rozmnażanie

Bardzo łatwo przez wykopanie ukorzenionych rozłogów.

Przez sadzonki półzdrewniałe, czyli w czerwcu lub na początku lipca odrywamy boczny pęd z tzw. piętką czyli fragmentem dwuletniego drewna. Obrywamy dolne liście i traktujemy ukorzeniaczem do roślin zdrewniałych. Wsadzamy do doniczki, którą zabezpieczamy folią. Pojawienie się nowych liści będzie sygnałem, że sadzonka się ukorzeniła. Na zimę doniczkę przenosimy w jasne i chłodne miejsce. Wiosną sadzimy na miejsce stałe. Innym sposobem pobierania sadzonki jest wycięcie bocznego odrostu z 2-3 cm kawałkiem dwuletniego pędu.

Można także z nasion, ale to sposób dla cierpliwych.

Choroby

Praktycznie nie atakowany przez choroby czy szkodniki.

Uwagi

W uprawie często spotykany w odmianie karłowatej (Ch.j. var alpina) o wysokości nie przekraczającej 1 metra.