Hibiskus bagienny

©

©Hibiscus moscheutos

Opis

Rodzina: Malvaceae – malwowate

Jest to hibiskus bylinowy o licznych najczęściej czerwonawych pędach. Są one wzniesione i dość sztywne niemniej liczne duże liście oraz ciężkie pąki powodują, że roślina ma wygląd raczej rozpierzchły.

Liście duże bo do 20 cm długości o zmiennym wyglądzie. Dolne liście często trzyklapowe, a górne najczęściej oszczepowate. U gatunku soczyście zielone z wierzchu i delikatnie omszone od spodu. Głównym walorem zdobniczym są ogromne kwiaty. Są one pięciopłatkowe. Poszczególne płatki spiralnie zachodzą na siebie. Słupek ma długą szyjkę na której umieszczone są żółtawe pylniki. Sama szyjka zakończona jest pięciokrotnym znamieniem. Średnica kwiatów u gatunku przekracza 15 cm. Ponieważ kwiaty licznie są oblatywane przez motyle i inne owady więc prawie każdy kwiat jest zapylony i szybko zaczyna rosnąć zalążnia tworząc w konsekwencji duży mieszek z licznymi nasionami.

Na naszym rynku ogrodniczym coraz rzadziej można kupić roślinę gatunkową, a z uwagi na fakt że większość mieszańców tworzona jest w strefach cieplejszych niż nasza, decydując się na zakup bardzo dokładnie sprawdźmy wymagania naszej odmiany. Po zimie bowiem możemy tej odmiany już nie mieć.

Dla zorientowania się w odmianach warto kliknąć na ten link http://www.daytonnursery.com/encyclopedia/perennials/hibiscus.htm Nie oznacza to, że wszystkie te odmiany dostaniemy u nas, ale wiedzmy co możemy mieć. Jeśli jeszcze mamy przeglądarkę Chrome to mamy i gotowe tłumaczenie tekstu. Przeglądając te odmiany pamiętajmy, że to co trafia do handlu ma już co najmniej kilka lat zatem w innym miejscu możemy spotkać jeszcze nowsze odmiany.

Występowanie

 Na załączonej mapce pokazane są poszczególne stany w których gatunek występuje. Zawsze jednak są to tereny w pobliżu mniejszych i większych rzek i na mokradłach.

Wysokość

Gatunek może dorosnąć do 2 metrów. Mieszańce są z reguły niższe. O jednym jednak musimy pamiętać kupując roślinę w doniczce. Producenci dla poprawy krzewienia oraz by roślina miała niższy wzrost stosują środki skarlające (podobnie jak w doniczkowych chryzantemach). Taka roślina posadzona do gruntu w kolejnym roku może być znacznie większa i o mniej zwartym pokroju.

Termin kwitnienia

Najczęściej jest to dopiero sierpień. Ponieważ kwiaty wyrastają systematycznie (wraz ze wzrostem pędu) w kątach górnych liści to koniec kwitnienia przypada na pierwsze przymrozki. Pojedynczy kwiat kwitnie tylko maksimum 1-2 dni, ale to systematyczne pojawianie się kolejnych pąków powoduje, że kwitnienie jest tak długie. Hibiskus jest bardzo wrażliwy na temperaturę i jeśli mamy ciepłe, słoneczne lato może nam zakwitnąć już w końcu lipca. Także usuwanie przekwitłych kwiatów  wraz z całymi torebkami(by nie tworzyły się nasiona) bardzo pozytywnie wpływa na jakość kwitnienia.

Kolor kwiatu

Gatunek ma kwiaty białe z głębokim karminowym środkiem lub lekko różowe z takim samym środkiem. Mieszańce mają odcienie od czystej bieli przez różowy do głębokiej czerwieni. Są także kwity cieniowane dwoma kolorami.

Stanowisko

Najlepiej rosną i kwitną posadzone w pełnym słońcu.

Wymagania i pielęgnacja

Optymalne warunki to gleba przepuszczalna, zasobna, dobrze utrzymująca wilgoć o odczynie od lekko kwaśnego do obojętnego. Przy stanowisku słonecznym wyzwaniem jest utrzymanie wilgotności gleby na właściwym poziomie. Nowo posadzone rośliny zanim się zadomowią powinny być latem podlewane. Już ubiegłoroczne dość dobrze poradzą sobie w standardowych warunkach z uwagi na ich mięsiste korzenie. Niemniej trzeba wiedzieć, że braki wody powodujące przywiędnięcie liści doprowadzą do żółknięcia i opadania dolnych liści przez co krzew traci na atrakcyjności. Dłużej utrzymująca się susza powoduje zażółcenie górnych liści, które lekko zaczynają zwisać z uwagi na miękki ogonek liściowy odsłaniając pędy. Kwiaty kwitną pojedynczo i cała roślina ma żałosny wygląd.

W przeciętnych warunkach czyli w miarę dobrej ziemi i lekkiej suszy koniecznością może okazać się podwiązanie pędów do mocnego palika. Ja w środek krzewu wbijam w ziemię rurkę pomalowaną na zielono i kiedy roślina ma około 60 cm podwiązuję pierwszy raz. Staram się by sznurek nie leżał na liściach więc po 2-3 dniach jest on już zupełnie nie widoczny. Kiedy pojawiają się ciężkie  pąki kwiatowe, a pogoda jest i wietrzna i mokra podwiązuję ponownie. Mam wtedy zwarte, kształtne krzaczki. Nie u wszystkich taki zabieg będzie konieczny. Ja mam gatunek, a moje ziemie są dobre i roślina wyrasta wysoko. Ma prawo być ciężka i nawet w miarę sztywne pędy z trudem utrzymują się pionowo.

Zabiegiem koniecznym z uwagi na dobre przygotowanie się do zimowania jest wczesne usuwanie zawiązków nasion. Roślina nie wysilając się na nasiona lepiej i obficiej kwitnie, ale także gromadzi zapasy na okres zimy. Zwiększa się szansa na przezimowanie nawet tych wrażliwszych mieszańców. Jesienią ścinamy pędy na wysokość kilu centymetrów. Niższe ścinanie nie jest dobre bo roślina bardzo późno rusza wiosną i wykonując prace pielęgnacyjne łatwo pościnamy pąki będące tuż pod powierzchnią ziemi. Natomiast te wystające pędy powiedzą nam gdzie roślina jest i ewentualne odchwaszczanie w tym miejscu wykonamy ręcznie. Takie przycinanie ma znaczenie przy okrywaniu roślin, które powinno być normą w chłodniejszych rejonach kraju.

Jeśli mamy dość dużą kępę możemy wiosną przystąpić do podziału rośliny. Pamiętajmy jednak, że roślina może nam się „obrazić” za naruszanie korzeni. Po przesadzeniu trzeba jesienią roślinę okryć bez względu na to w jakim rejonie kraju mieszkamy. Tak samo postępujemy z nowymi nasadzeniami jak i z nasadzeniami odmian nie bardzo znanych. I jeszcze jedno. Nigdy nie sadźmy tego hibiskusa później jak w lipcu. Roślina musi mieć czas zadomowić się przed zimą.

Posiadacze tarasów mogą zdecydować się na uprawę pojemnikową, ale powinni postarać się o odmiany specjalnie do tego celu wyhodowane. Są one z reguły niższe i o bardziej zwartym pokroju. Sprowadzenie sobie rośliny może być uciążliwe, ale nasiona możemy kupić bez problemu.

Mrozoodporność

Gatunek jest odporny na terenie całego naszego kraju. Z odmianami już bywa różnie. Dopóki nie jesteśmy w stanie stwierdzić na 100% że mamy gatunek w chłodniejszych rejonach warto rośliny okrywać. W moim rejonie bardzo często problemem jest także nadmiar zimowej wody, dlatego ja nie okrywam tylko wykorzystuję do tego celu szeroką donicę, którą dnem do góry nakładam na ścięte pędy. By nie odfrunęła z wiatrem przytrzymuję ciężkim kamieniem.

Rozmnażanie

 Nasiona hibiskusa są duże więc najlepiej je wysiać pojedynczo do tacek z małymi otworami. W produkcji wykorzystuje się tacki które mają 72 otwory czyli naprawdę małe. Po przykryciu nasion wkładamy do worka foliowego by utrzymać wilgotność i podnieść temperaturę. Powinna ona wynosić między 22 a 25 ⁰C. Wschody następują dość szybko i w wysokim procencie. Po wschodach warto obniżyć nieco temperaturę by siewki nam się nie wyciągały. Kiedy będą miały 2 liście właściwe wyjmujemy z tacek(dzięki temu nie naruszamy korzeni) i sadzimy do 6-9 centymetrowych doniczek. Po podrośnięciu rozsady uszczykujemy wierzchołek(na roślinie musi pozostać 4-6 liści) dla lepszego rozkrzewienia. Rozsadę koniecznie hartujemy i wysadzamy na miejsce stałe dopiero kiedy mamy pewność, że nic roślinom nie grozi.

Przez cały czas produkcji rozsady należy utrzymywać podłoże delikatnie wilgotne, ale pod żadnym pozorem go nie przelać. Jeśli mamy wiosnę słoneczną można zastosować jednokrotne dokarmianie stosując nawóz do roślin zielonych , rozcieńczając go do ¼ dawki zalecanej na opakowaniu.

Można siać dopiero późną wiosną, ale kwitnienie będzie dopiero w kolejnym roku i przez zimę rośliny musimy przetrzymać w temperaturze powyżej 5 ⁰C.

Podział rozrośniętych roślin wykonujemy wyłącznie wiosną i może się zdarzyć brak kwiatów w danym roku.

Choroby i szkodniki

Z chorób najczęściej pojawia się alternarioza. Objawia się nieregularnymi brązowymi plamami na żółknących liściach. Opryskać należy bardzo szybko. Tuż po pojawieniu się pierwszych plam wcześniej usuwając wszystkie porażone liście. Oprysk powtórzyć jeszcze 2 razy w odstępach 5-7 dni. Inne mogące wystąpić choroby to zgnilizna podstawy łodygi i korzeni – częsta na podmokłych stanowiskach. Najrzadziej, ale może wystąpić rdza.

Szkodniki to przede wszystkim mszyce, wciornastki, przędziorki i mączliki. Z moich paroletnich obserwacji wynika, że nie są to zbyt częste zagrożenia. Więcej zmartwień powodują choroby.

Zastosowanie

Odmiany mieszańcowe o zwartym pokroju mogą być wykorzystywane jako solitery na eksponowanych stanowiskach lecz roślina gatunkowa ma nieco nieporządny wygląd i lepiej sadzić ją tak by widoczna była tylko jej górna połowa. Niskie odmiany mieszańcowe są jednak na tyle wysokie, że dobre będą na tarasy i naprawdę duże balkony. Kwiaty zupełnie nie nadają się do wazonu.

Przypisy

---

Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:

Występowanie – http://plants.usda.gov/java/profile?symbol=HIMO

Torebki nasienne – http://www.flickr.com/photos/36948942@N08/5898926929/

Liście – http://www.malvaceae.info/Genera/Hibiscus/galleryM.html