Campanula turczaninovii | Kwiaty ogrodowe

Dzwonek Turczaninowa

29 stycznia, 2013 — zojalitwin

©Campanula turczaninovii

Opis

Rodzina: Campanulaceae – dzwonkowate

Korzeń dość długi. Z szyjki korzeniowej wyrasta luźna rozetka liści odziomkowych. Są one ogonkowe do 15 cm długości, w kształcie podłużno-lancetowate. Liście pędowe małe i siedzące. Z rozetki wyrasta do kilku pędów kwiatowych. Są one wzniesione, bez tendencji do pokładania się i zakończone kwiatostanem mającym maksimum 5 kwiatków. W gorszych warunkach może być tylko jeden kwiat. Długość kwiatów do 4,5 cm.

Występowanie

Niskie partie gór syberyjskich i północnej Mongolii. Siedliskiem są strefy lasów iglastych, szczeliny skalne, piargi.

Wysokość

W zależności od warunków od 20 do 70 cm.

Termin kwitnienia

W naszych warunkach początek czerwca. Kwitnienie trwa do 3 tygodni.

Kolor kwiatu

Granatowy. Pąki bardzo ciemne.

Stanowisko

Optymalnym byłoby stanowisko o wystawie wschodniej. Zapewniałoby i w miarę chłodne lecz widne miejsce. W każdym innym wypadku, sadzimy tak by roślina była cieniowana w czasie najgorętszych godzin dnia.

Wymagania i pielęgnacja

Jedyne co roślinie odpowiada to mało ziemi, dużo kamieni i w miarę wilgotne podłoże. Odczyn od lekko kwaśnego do obojętnego. Bardzo dużo o podłożu mów nam zdjęcie główne.

Mrozoodporność

Na terenie naszego kraju roślina w pełni mrozoodporna.

Rozmnażanie

Wysiew nasion jesienią. Nasiona muszą przejść zimę by wykiełkować. Kwiaty w drugim roku po siewie.

Podział wiosną lub jesienią.

Choroby i szkodniki

Brak danych.

Zastosowanie

Z uwagi na wysokość mogą być sadzone zarówno na przodzie jak i na drugim planie rabaty. Z uwagi na długi korzeń nie nadają się do uprawy w pojemnikach.

Uwagi

Kirył Mikołaj Porfir Stiepanowicz Turczaninow urodzony w 1796 roku w Nikitowce koło, Woroneża, a zmarł w 1863 roku w Charkowie. Miał ogromny wkład do rosyjskiej botaniki. Jego imieniem nazwano 16 gatunków w tym nasz dzwonek.