Lewizja liścieniowa

Lewisia cotyledon

Opis

Rodzina: Portulacaceae-portulakowate.

Mięsiste zimozielone liście zebrane w rozetki. Wielkość i kształt liści jak i całych rozetek jest bardzo zmienna. W idealnym roku kwiaty będą tak liczne, że kępka wygląda jakby sie składała z samych kwiatów.

Ponieważ jest to roślina górska tolerancja na suszę nie oznacza tolerancji na upał, bo wiadomo, że wysoko w górach temperatury powietrza zawsze są niższe. Zapominanie o tym jest częstą przyczyną porażek przy uprawie roślin o górskim rodowodzie.

Występowanie

Górskie rejony Północnej Kalifornii i południa Oregonu.

Wysokość

W czasie kwitnienia około 20 cm.

Termin kwitnienia

Najczęściej kwitną V – VI Od cechy odmiany zależy czy pełnia kwitnienia przypadnie nieco wcześniej lub później.

Kolor kwiatu

Nie ma chyba tylko niebieskiego. Większość kwiatów jest wielokolorowa choć w barwnej tonacji, np. różu, żółtego, czerwieni itp.

Stanowisko

Z uwagi na pochodzenie są to rośliny źle znoszące nadmierny upał dlatego dobrze byłoby je tak posadzić by były ocieniane w tych najgorętszych godzinach. Ideałem by było takie stanowisko by miała pełne słońce do godziny 11-ej.

Wymagania

Lewizję liścieniową sadzimy między skałami w pełnym słońcu. Lubi by korzenie nie były przegrzane. Dlatego także rozsypuje się przy szyjce korzeniowej 2 cm warstwę grysu kamiennego. Spełnia on drugą funkcję szybko odprowadza wodę z zasięgu liści. Lewizja nielubi miejsc wietrznych. Można ją tak posadzić by w czasie najgorętszych godzin była osłaniana przez np. krzew. Jeśli zapewnimy jej takie właśnie środowisko będziemy się cieszyć zdrową rośliną przez wiele lat. W innym przypadku szybko zginie.

Druga jej potrzeba to gleba o odczynie lekko kwaśnym. Odczyn obojętny to najwyżej co jeszcze zniesie roślina. Gleba powinna być bardzo przepuszczalna. Nawet po największym deszczu nie ma prawa stagnować woda przy korzeniach. Natomiast przy długotrwałym okresie suszy liście w rozetkach zaczynają się marszczyć, a roślina zwalnia procesy życiowe.

Dlatego sadząc roślinę w ogrodzie sadźmy ją na skarpach lub na sztucznych pochyłościach. Wykopmy znacznie większy dołek i ziemię wymieszajmy z grysem granitowym(niewłaściwy jest jakikolwiek z dodatkiem wapnia). Na spód dołka dajemy 10 cm samego grysu, który przykrywamy warstwą mieszaniny, wkładamy roślinę i obsypujemy mieszanka ziemi z grysem. Pod liśćmi musi być jeszcze 2 cm misa którą wypełniamy samym grysem.

Zimą trzeba roślinę zabezpieczyć przed opadami.

Nawożenie można przeprowadzić używając mieszanki nawozów przeznaczonych do kaktusów. Jeśli już to raz w roku tuż przed okresem kwitnienia.

Uprawiając w donicy gdzie mamy pełna kontrolę nad podłożem możemy nie być tak restrykcyjni. Pamiętajmy jednak, że w tych warunkach trudno jest zapewnić roślinie znacznie niższą temperaturę przy korzeniach. Proces marszczenia się liści w razie nie podlania jest znacznie częstszym zjawiskiem. Jeśli susza nie trwa zbyt długo marszczenie się liści ustępuje po wznowieniu podlewania.

Kiedy w końcu zimy zauważymy bardziej zielony i lśniący środek rozetki to jest to sygnał, że roślina wznowiła rozwój. I jest to czas przesadzania i delikatnego zwiększania podlewania. Pamiętajmy, że podczas całego okresu wegetacji podlewamy porządnie i czekamy, aż ziemia przeschnie. Gruboszowate liście gromadzą wodę i dlatego nie lubią wiecznie wilgotnej ziemi. Pamiętajmy także by nie lać wody na środek rozety. Jeśli nam się zdarzy przekręćmy doniczkę by woda ściekła. Po kwitnieniu można od czasu do czasu nawieźć bardzo rozcieńczonym np. florovitem.

Mrozoodporność

Całkowita pod warunkiem ochrony przed wodą z zimowej odwilży i zimowych deszczy.

Rozmnażanie

Przez wysiew nasion.

Jesienią nasiona wysiewamy do pojemnika z wilgotną ziemią i utrzymujemy temp. Podłoża około 18-22 oC. W styczniu wysiewy wstawiamy do zamrażalnika ustawiając go na minimalne mrożenie. Najlepiej -3 stopnie. W takich warunkach musi pozostać prze 4-6 tygodni. Następnie roślinki przestawiamy na półkę w chłodziarce by wolno rozmarzała. Co tydzień przenosimy na niższą półkę. Potem wystawiamy na zewnątrz. Najlepsza temp. wschodów to 7-10 oC. Wschody mogą pojawić się od razu mogą wychodzić pojedynczo przez 3 miesiące. Gdyby wschody po 3 miesiącach się nie pojawiły procedurę chłodzenia nasion można powtórzyć jeszcze raz.

Po pojawieniu się wschodów przezroczystą osłonę dziurkujemy w wielu miejscach, ale nie zdejmujemy. Po około tygodniu zaczynamy hartowanie siewek.

Jest to procedura którą trzeba przestrzegać przy ograniczonej ilości nasion. Jeśli dysponujemy większą ilością i zadowoli nas mniejsza ilość siewek niż nasion to jesienią nasiona wysiewamy i utrzymujemy ją wilgotną. Przed zimą wysiewy dołujemy w gruncie i okrywamy. Procent wschodów jest wówczas znacznie niższy.

Pikujemy dość duże rozetki. Rośliny przez rok hodujemy pod osłonami. Kolejnej wiosny wysadzamy na miejsce stałe.

Na użytek amatorski przez ukorzenianie bocznych rozetek. Ukorzeniają się dość łatwo.

Choroby

Zasychający najniższy okółek liściowy nie jest objawem choroby. Jest stanem naturalnym, że najstarsze liście obumierają.

Najczęściej występującą chorobą infekcyjną jest rdza. Na liściach widać okrągławe czerwonobrunatne kropki.

Ze szkodników pojawić się mogą ślimaki nagie, mszyca oraz mączlik.

Uwagi

Dla łatwiejszego oznaczania odmiany próbowano podzielić gatunek na grupy biorąc jako wskaźnik cechy kwiatów i liści. Niemniej nie bardzo ten podział funkcjonuje z uwagi na prowadzone w szkółkach krzyżówki. Praktycznie ustalenie jaka to jest odmiana jest niemożliwe jeśli zgubi się etykietka.

Ten gatunek jest stosunkowo najłatwiejszym w uprawie. Jeśli nie uda się utrzymać tej rośliny na pewno nie uda się utrzymać innych gatunków, które są bardziej wymagające.