Hakonechloa smukła

©

©Hakonechloa macra

Opis

Rodzina: Poaceaca – wiechlinowate

Wolno rosnąca, kępiasta trawa o bambusopodobnych liściach na łukowato wygiętych pędach. Jej bardzo nietypowy wygląd stał się przyczyną jej powodzenia wśród ogrodników.

Roślina nie jest inwazyjna, mimo że wytwarza rozłogi. Pędy liściowe łukowato przewieszone, pędy źdźbłowe bardziej wzniesione. Liście miękkie do 25 cm długości i do 1,5 cm szerokości.

  Jesienią przebarwiają się. Kolor przebarwień zależny od odmiany.

 Kwiaty typowe dla traw zebrane w wiechowaty kwiatostan.

Trawą tą zainteresowali się także hodowcy. Wyhodowano już bardzo wiele odmian. Wymienię tylko te najłatwiej dostępne.

„Albostriata” – liście zielone z białymi paskami. Toleruje silniejsze słońce.

„All Gold” -jest odmianą rosnącą bardziej pionowo, a liście przypominają dojrzałą cytrynę.

„Beni Kaze” – po japońsku to „czerwony wiatr”. W sezonie jest zielona, a jesienią przechodzi w brązy a następnie w czerwienie

„Naomi” – kremowozielonkawe liście na których w czasie chłodów pojawia się róż i fiolet.

„Fubuki” – po japońsku „burza śnieżna”. Bardzo jasna, kremowobiała przebarwiająca się na różowo.

„Nicolas” – odmiana zielonolistna o ładnym pomarańczowo-czerwonym kolorze jesienią.

„Sunny Delight” – praktycznie najwyższa z odmian, ma liście z żółtymi smugami.

„Stripe to Rich” – odmiana dość niska, żółtawe liście z białymi paskami.

Występowanie

Środkowy rejon japońskiej wyspy Honsiu. Znaleziono ją na klifach i załomach skalnych góry Hakone, od której wywodzi się nazwa rodzajowa.

Wysokość

Między 40 a 70 cm.

Termin kwitnienia

 Długi okres kwitnienia zaczynający się około połowy sierpnia.

Kolor kwiatu

Nie są to kwiatostany ozdobne.

Stanowisko

Najładniej wybarwia się na stanowiskach z dostateczną ilością bezpośredniego słońca. Nie powinno go być mniej niż 8 godzin dziennie. Na stanowiskach bardziej słonecznych może rosnąć, lecz potrzebne będzie podlewanie, bo roślina lubi wilgoć.

Wymagania i pielęgnacja

Optimum to gleby przepuszczalne, dobrze trzymające wilgoć, odczyn lekko kwaśny. Wiem, że latem utrzymanie wilgoci w glebie jest trudne. Niestety im więcej słońca ma roślina(a ono jest ważne dla ładnego wybarwiania się liści) tym pewniejsze podlewanie w czasie suszy. Roślina ma też spore wymagania co do żyzności gleb. W momencie sadzenia gorsze gleby można zastąpić kompostem. W ogóle sadząc kopmy dołek dużo za duży i zaprawmy go kompostem. Potem co roku wiosną pełna dawka nawozów mineralnych, a przynajmniej wymiana górnej warstwy na kompost. Przy sadzeniu pamiętajmy by nie sadzić głębiej niż rosła w doniczce. Posadzona głębiej łatwo zagniwa.

Roślina pochodzi z kraju o cieplejszej strefie klimatycznej niż nasza. W czasie niesprzyjających warunków ma prawo wymarznąć. Jako ogrodnik wiem, że nic tak nie chroni korzeni jak własne przemarznięte i przyklapnięte do ziemi liście. Proponuję nie ciąć tej rośliny jesienią. Stare liście wyciąć wiosną i to późniejszą bowiem roślina dość późno zaczyna wegetację. Zimą mamy jeszcze jeden problem. Trawa ta nie toleruje nadmiaru wody w okresie zimowym. Mając tylko nieco cięższe ziemie dobrze jest je rozluźnić dając sporą dawkę – przynajmniej 1/3 objętości ziemi z dołka – zwykłego żwiru lub keramzytu.

Hakone można z powodzeniem uprawiać w pojemnikach. Traktujemy roślinę jak każdą inną, czyli podłoże ze żwirem, dostatecznie wilgotne i co tydzień nawóz do roślin zielonych. Na zimę dołujemy w glebie, a wierzch doniczki zabezpieczamy górą suchych liści i okryciem z dziurkowanej folii.

Mrozoodporność

Strefą graniczną dla tej trawy jest strefa 6a USDA. Musimy jednak zdawać sobie sprawę, że nie tylko sama strefa jest ważna. Jeśli jedną roślinę posadzimy na tzw. wygwizdowie, a drugą na osłoniętym stanowisku to nawet strefa nie pomoże i przy braku śniegu roślina z wygwizdowa zginie. Ważne są zatem warunki w danym miejscu. Nie sugerujmy się zatem że komuś się udało mimo ostrej zimy, jeśli nic nie napisał o danym miejscu.

Przypominam o ochronie przed nadmiarem zimowej wody.

Rozmnażanie

Najprostszym sposobem jest podział kępy. Dzielić można dość ostro. Wystarczy kępka korzeni i pączek wyglądający jak cierń.

Choroby i szkodniki

Choroby inwazyjne pojawiają się sporadycznie. Najczęstszym powodem porażek w uprawie jest gnicie szyjki korzeniowej spowodowane nadmiarem wody i zbyt głębokim sadzeniem.

Zastosowanie

Z racji swego egzotycznego wyglądu istnieje cały szereg zastosowań tej trawy. Standard to wszelkiej maści i przeznaczenia kamienie. Czyli nie tylko skalniaki, ale murki, alejki, schody itp. Kolejny standard to tworzenie tzw. zielonych ogrodów, gdzie często jest kontrapunktem dla wiecznie zielonych drzew czy krzewów Trzeci standard to sadzenie jej nad wodą by odbijała się w lustrze stawu. Kolejny standard to łączenie roślin o różnym ulistnieniu czyli np. połączenie trawy z rododendronami, hostą, bluszczem, fatsją itp.

 W pojemnikach może rosnąć sama, a kiedy jest mniejsza można ją łączyć np. z kolorowym koleusem – jak na zdjęciu. Ja wolałabym czerwonolistny koleus.

Uwagi

Nazwa rodzaju ”Hakonechloa” wywodzi się od nazwy góry Hakone w połączeniu z greckim słowem ‚chloa’ = trawa. Nazwa gatunkowa ”macra” także wywodzi się z greckiego i oznacza „duże”. Jest to odniesienie w tym konkretnym wypadku do faktu, że kępa jest bardziej szeroka niż wysoka.

Przypisy

---

Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:

Kwiaty – http://de.wikipedia.org/wiki/

Kwitnący – http://theobsessedgardener.weebly.com/grasses.html

Jesień – http://66squarefeet.blogspot.com/2008/11/japanese-forest-grass.html