Trojeść krwista

©

Asclepias incarnata

Asclepias incarnata

Opis

Rodzina: Apocynaceae

Dla jasności, proszę nie mylić z trojeścią amerykańską, bo to inny gatunek o łacińskiej nazwie”Asclepias syriaca”.

Dzisiaj coś dla posiadaczy gleb podmokłych lub okresowo zalewanych, ewentualnie o podłożu torfowym.

liścieGatunek ma grube, białawe kłącza. Są one jednak dość głęboko, bo najczęściej rozciągają się około pół metra pod powierzchnią. Z uwagi na ich gęste korzenie, z których część jest blisko powierzchni roślina może sobie pozwolić na rozrastanie się na glebach mokrych. Bolączką głębokiego korzenienia się jest trudność w przesadzaniu więc dobrze wybierzmy miejsce.

Pędy wyprostowane i najczęściej rozgałęzione, tworzące kępy. Liście na pędach ułożone kwiatostannaprzeciw siebie, w kształcie wąskie i lancetowate, często może pojawić się przebarwienie na ich końcach w drugiej połowie sezonu. Na szczytach pędów gęsty choć niezbyt duży kwiatostan. Pojedyncze kwiatki mają kształt typowy dla wszystkich trojeści. Również owoce mają typowy wrzecionowaty i stojący kształt. Po dojrzeniu pękają i pojawiają się płaskie nasiona o długich, jedwabistych włoskach aparatu lotnego.

Roślina to typowy motylołap. Zawsze na niej jakiegoś znajdziemy. Z uwagi na nektar również kwiatpszczoły pojawiają się w znacznych ilościach.

Występowanie

Wschodnie i środkowe stany USA i Kanady. Siedliskiem są bagna i podmokłe łąki czy brzegi stawów i rzek.

Wysokość

Do 150 cm.

Termin kwitnienia

Od lipca do sierpnia. W ciepłe lata może zakwitnąć już pod koniec czerwca.

nasionaKolor kwiatu

Gatunek ma z reguły różowy kolor, lecz dostępne odmiany są także białe i różowo-karminowe.

Stanowisko

Roślina dla maksymalnego kwitnięcia musi rosnąć w pełnym słońcu.

Wymagania i pielęgnacja

Jeśli mamy wilgotne ziemie to roślina bardzo łatwa w uprawie. Mimo, że rozrasta się przez kłącza nie jest inwazyjna i trzyma się zazwyczaj miejsca posadzenia. Jeśli zacznie latem brakować wody dolne liście szybko zaczną zasychać i opadać. Wygląda wówczas nieszczególnie. Inną jej cechą jest późne pojawianie się wiosną.

Jest to roślina dość wysoka, lecz w przeciętnym ogrodzie nie dorośnie maksymalnej wysokości. Dla jej pełnego wyeksponowania potrzebne jest takie miejsce, w którym za rośliną będzie jeszcze większa lub ściana żywopłotu.

Ponieważ roślina wytwarza sporą masę liści warto by nie cierpiała głodu. Jest jednak pewne ale. Bardzo łatwo przenawozić roślinę, co skutkować będzie ogromem liści i marnym kwitnieniem. Jedynym rozsądnym wyjściem jest zastosowanie nawozów o spowolnionym działaniu. Wówczas roślina przez cały sezon sama decyduje co jej jest w danej chwili potrzebne. Mimo swej relatywnie wysokiej ceny warto je w ogrodzie stosować.

Z racji swej wysokości i bardzo głębokiego systemu korzeniowego zupełnie nie nadaje się do uprawy w pojemnikach.

Mrozoodporność

Dolna strefa mrozoodporności to USDA 3a z temperaturami do -39,9 °C. Jest zatem w pełni mrozoodporna w naszym kraju.

Rozmnażanie

Nasiona najlepiej wysiewać jesienią. W innym wypadku trzeba je poddać dwumiesięcznej stratyfikacji. Siewki pikujemy na zagonie co 15 cm i w trzecim roku wysadzamy na miejsce stałe. Zazwyczaj kwitną dopiero w 3 lub 4 roku.

Szybciej, bo już w drugim roku jeśli wykonamy sadzonki pędowe. To znaczy potniemy pęd na dwuwęzłowe sadzonki i umieścimy w doniczkach okrytych folią. Ukorzenianie trwa około 4 tygodni.

Kto ma roślinę to dla niego najłatwiejszym sposobem rozmnożenia będzie podział kępy. Roślina na jednym miejscu może przeżyć do 20 lat.

Choroby i szkodniki

W naszych warunkach jedynym zagrożeniem mogą być mszyce. W swym naturalnym środowisku jest doskonałym pożywieniem dla larw pięknego motyla. Nawet w ogrodach nikt nie usuwa z liści jaj ani gąsienic objadających liście, by zobaczyć motyle jak wydostają się ze swych kokonów, a potem żerujące na kwiatach.

Zastosowanie

To roślina na tereny mokre, trudno bowiem w warunkach ogrodu z normalnymi ziemiami utrzymać wilgoć w pełnym słońcu. Jest to możliwe na ziemiach dobrze gospodarujących wodą, czyli tam gdzie w strefie kłączy zawsze utrzymuje się trochę wilgoci. Na pewno nie jest to roślina na słabe piaseczki.

Uwagi

Nazwa rodzaju ”Asclepias” jest uhonorowaniem greckiego boga medycyny Asklepiosa, po łacinie Eskulapa.

Nazwa gatunku ”incarnata” to już łacina botaniczna i tłumaczymy to jako krwisty. Chodzi oczywiście o kolor kwiatów.

Arysuneczek
A
A

Przypisy


Wykorzystano zdjęcia z następujących stron:

Kwiatostan+nasiona – http://en.wikipedia.org/wiki/Asclepias_incarnata

Z motylem – http://monarchbutterflygarden.net/milkweed-plant

Liście – http://www.illinoiswildflowers.info/wetland/plants/sw_milkweed.htm

Kwiat – http://www.missouriplants.com/Pinkopp/Asclepias_incarnata_page.html

Komentarzy 5 to “Trojeść krwista”

  1. Wanda Strzelec Says:

    Moja w ubiegłym roku sama się rozsiała i w tym roku już kwitła.

  2. Barbara Says:

    Hmm, a na gleby gliniasto-ilaste, małoprzepuszczalne a więc mokre ?

    • zojalitwin Says:

      Nie jest to łatwy temat. Gdy się chce na takich glebach uprawiać to co się nam podoba trzeba sobie zadać wiele trudu. Zimą kiedy będę mieć więcej czasu napiszę jak zorganizować sobie ogród by nie martwić się glebą.

  3. Barbara Says:

    Mój ogród jest duży i choć ogólnie są to ziemie gliniaste, to w różnych jego częściach się różnią, więc nie muszę się upierać że w określonym miejscu chcę mieć konkretną roślinę, dawno doszłam do wniosku, że lepiej dobierać roślinę do gleby. Pani wiedza o roślinach i sposób jej przekazywania jest dla mnie nadzieją, że wreszcie będę wiedziała co w którym miejscu będzie chciało rosnąć, ponieważ nie mam czasu, sił ani pieniędzy na przeprowadzanie wielkich operacji 😦 i nie do końca wierzę w ich skuteczność na długie lata ;).Zatem na dzisiaj życzę Pani (i sobie…) sił i zdrowia do robót ogrodowych i przypomnę się zimą :). Dziękuję i ślę dużo serdeczności :)!


Dodaj komentarz